Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

   Katedra Bioróżnorodności Leśnej

    Wydział Leśny
    Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

Godło Polski
dr

Cecilia Cacciatori

adiunkt

Dr Cecilia Cacciatori

 

Doktor nauk środowiskowych, skończyła studia Nauk Przyrodniczych w Uniwersytecie Camerina (Włochy). Adiunkt badawczo-dydaktyczny w Katedrze Bioróżnorodności Leśnej URK (od 2022), wcześniej adiunkt badawczy (2020-2022). Botanik, specjalizujący się w roślinach kryptogamicznych oraz ochronie lasów naturalnych. Dostała tytuł Doktor Europaeus za zakończenie międzynarodowego doktoratu miedzy Uniwersytetem Camerina i Muzeum Historii Naturalnej Uniwersytetu Lizbony (2016). Pracowała jako stypendystka na Uniwersytecie Parmy (2017) ora w Instytucie Badania Leśnictwa (2019). Dostała Pracowała tez w ramach monitoringu obszarów ICP Forest we Włoszech (2019). Od 2020 przewodnik po Białowieskim Parku Narodowym. Wieloletnie angażowana w ochronie Puszczy Białowieskiej. W 2024 roku uczestniczyła w programie Erasmus + dla nauczycielów akademickich, odbywając wykłady i zajęcia terenowe na Technische Universität Dresden. Ogłosiła referaty w różnych konferencjach międzynarodowych (Montenegro, Polska, Cechy, Austria). Autor publikacji naukowych o wzorach różnorodności kryptogamów w ekosystemach leśnych, ich relacje do czynników i trendów klimatycznych oraz o wpływie zaburzeń naturalnych na roślinność runa leśnego.

 

Projekty naukowe realizowane, w trakcje realizacji i w przygotowaniu

 

W ramach współpracy z Instytutem Badania Leśnictwa, uczestniczyła w badaniu o różnicach we wzorach różnorodności mszaków i porostów miedzy obszarami różniącymi względem reżimu ochrony (park narodowy, rezerwaty przyrody, las gospodarczy) oraz długość ochrony w Puszczy Białowieskiej. Razem z kolegami z URK i innych uczelni zbadała tez wpływ wiatrołomów na roślinność taksonomicznej i funkcjonalnej runa w Rezerwacie Szast, w Puszczy Piskiej. W ramach stypendium naukowego od Instytutu Badania Leśnictwa, wzięła udział w badaniu opartym na monitoringu polskich lasów na powierzchniach ICP Forest, z którego powstała praca badająca zmiany różnorodności mszaków w polskich lasach gospodarczych na przestrzeni ostatnich 20 lat w zależności od cech siedliskowych. Zawsze w ramach tego samego stypendium naukowego z IBLu, zbadano reakcję trendów różnorodności mszaków i porostów na trendy klimatyczne w ciągu ostatnich 20 lat. W 2023 uczestniczyła w badaniu o zmianach czasowo-przestrzennych roślinności Puszczy Białowieskiej kierowanym przez IBL. Zawsze w 2023 roku rozpoczęła projekt badawczy o mszakach w Białowieskim Parku Narodowym składający się z dwóch części, florystycznej oraz ekologicznej. Oprócz badan o wkładzie mszaków w różnorodności lasów do ich interesuje się tez ich rola ekologiczna w ekosystemie leśnym funkcjonowaniem lasu, głowienie w stosunku do procesów biogeochemicznych, retencji wody oraz regeneracji siewek gatunków nasiennych. Przygotowała trzyletni projekt badawczy o wpływie mszaków na zatrzymywaniu wody przez lasy, do realizowania w Puszczy Białowieskiej i w Puszczy Karpackiej.

 

 

 

Publikacje naukowe w okresie 2019-2024:

 

 

  • Long-term changes in bryophyte diversity of central European managed forests depending on site environmental features

Cecilia Cacciatori, Janusz Czerepko, Paweł Lech

Biodiversity and Conservation, 2022

 

  • Windstorm effects on herbaceous vegetation in temperate forest ecosystems: changes in plant functional diversity and species trait values along a disturbance severity gradient.

      Cecilia Cacciatori, Ewa Checko, Jakub Zaremba, Giovanni Bacaro, Jerzy

      Szwagrzyk. Forest Ecology and Management, 2021.

    

 

  • How sensitive are epiphytic and epixylic cryptogams as indicators of forest naturalness? Testing bryophyte and lichen predictive power in stands under different management regimes in the Bialowieża Forest

      Janusz Czerepko, Radosław Gawryś, Rafał Szymczyk, Włodzimierz Pisarek, Magdalena 

      Janek, Andżelika Haidt, Agnieszka Kowalewska, Amelia Piegdoń, Adam Stebel, Martin

      Kukwa, Cecilia Cacciatori.  Ecological Indicators, 2020.

 

 

  • Drivers of distance-decay in bryophyte assemblages at multiple spatial scales: dispersal limitations or environmental control?

Cecilia Cacciatori, Enrico Tordoni, Francesco Petruzzellis, Cecilia Sérgio, César Garcia, Alessandro Chiarucci, Giovanni Bacaro. Journal of Vegetation Science, 2019.